Muzodag 1: Sfeerschepping en beschouwing

Impressiemoment

VLOS
Op onze eerste Muzodag werden we in de ochtend vriendelijk onthaald in het VLOS (vluchtelingen ondersteuning Sint-Niklaas). Hier kregen we enkele sessies om in het thema te komen: 50 jaar Migratie, de toekomst in je koffer.

Onze eerste sessie begon met een filmpje en een liedje over vluchten. Deze sessie ging vooral over het vormen van je mening over migratie. Na het filmpje en het liedje mochten we per 3 of 4 een verhaal schrijven over een vluchteling (vanuit de ik-persoon). Ieder groepje vertrok vanuit iets anders: sleutelwoorden, foto's, het filmpje of het lied. Wij hadden foto's gekregen waarover ons verhaal moest gaan.

Nadien moesten we het verhaal verdelen en het voorlezen voor de anderen.
Er waren echt prachtige verhalen bij!
Dan kregen we allerlei stellingen waarbij we links in de kamer moesten staan als we akkoord waren en rechts als we niet akkoord waren. Er kwamen heel veel reacties op elkaar wat het wel spannend en interessant maakte.

Bij onze tweede sessie kregen we het verhaal van Youssef te horen. Dit is een jongen die gevlucht is en hoopt hier een beter leven te hebben. Rond dit verhaal hebben ze een strip gemaakt wat het voor de lagere school ook leuker maakt.

Na de strip gelezen te hebben, kregen enkele studenten een blad met tekst op. Ze moesten de juiste tekst bij de juiste prent leggen (zie foto).

Dan kregen we de opdracht om rond dit verhaal een creatieve verwerking te maken, die ze daar ook kunnen gebruiken. We kozen ervoor om een koffer te tekenen en aan de leerlingen de vraag te stellen, wat willen jullie in de koffer van Youssef steken? Wat wil je dus aan hem geven voor hij vlucht? Ook kan je nog een andere vraag stellen, namelijk: Wat zou jij in je koffer steken, moest jij vluchten (je mag maar 1 ding kiezen)?


STeM
In de namiddag zijn we naar een tentoonstelling gegaan in het STeM over 50 jaar migratie. Dit was een zeer boeiende rondleiding omdat er iemand vertelde die het echt had meegemaakt. Wel was het spijtig dat we enkel moesten luisteren en niets mochten doen. Maar het persoonlijke verhaal dat werd verteld, was een grote meerwaarde!